A way of life
Gezinshuisouder zijn, wordt door de gezinshuisouders niet gezien als een 'baan'. Het is een 'way of life'. Daarom is het niet eenvoudig om in het kort een beschrijving te geven van hoe zij te werk gaan. Het streven van de gezinshuisouders is om vooral 'gewoon gezin' te zijn. Een dynamisch gezin, dat wel. Met soms de nodige opvoedkundige uitdagingen. Naast een stevige basis van structuur, duidelijkheid en voorspelbaarheid biedt het gezinshuis maatwerk voor elk kind. Per kind kan de aanpak dan ook verschillen, afhankelijk van de problematiek en behoefte.
Kernteam van professionals
Samen met een gedragswetenschapper en een ambulant werker vormen de gezinshuisouders een kernteam. In dit kernteam wordt tweewekelijks het reilen en zeilen in het gezinshuis besproken. Elk kind dat in het gezinshuis woont, komt daarbij aan bod. Het kernteam kijkt naar wat het kind nodig heeft en welke acties en aanpak dit vraagt. Wanneer er sprake is van onder toezicht stelling, werkt het kernteam ook samen met de voogd en/of jeugdbeschermer die betrokken is.
In de kernteam-overleggen is ook ruimte voor reflectie op het pedagogisch handelen. Dit gebeurt ook tijdens methodische werkbesprekingen met andere gezinshuisouders en betrokken professionals.



Professioneel opvoeden
Elk kind vraagt een eigen benadering. De gezinshuisouders stemmen deze af op de problematiek en behoeften van het kind. Daarbij baseren zij zich op diverse (wetenschappelijke) theorieën en methodes zoals hechtingstheorie, trauma-sensitief opvoeden, geweldloos verzet en de methode 'Geef me de Vijf' (gericht op kinderen met ASS).
Een gezinshuisouder is zijn eigen 'instrument'. Door de loop van de jaren hebben de gezinshuisouders een professionele opvoedstijl ontwikkeld die voortkomt uit een mix van persoonlijke normen en waarden, theoretische kennis en ervaringskennis. De gezinshuisouders volgen jaarlijks trainingen en scholing om zich verder te bekwamen in het opvoeden en begeleiden van kinderen met gedragsproblematiek of -stoornissen.
Samenwerken met het biologisch systeem
Een goede samenwerking met het biologisch systeem van het kind geldt als hoofdprioriteit in de werkwijze van de gezinshuisouder. Hierbij wordt gestreefd naar het vinden van een goede balans tussen de behoeften en draagkracht van zowel het biologisch systeem als het kind. De gezinshuisouders beschouwen het biologisch systeem van het kind als gelijkwaardige partij in de samenwerking rond het kind en stellen zich pro-actief op in het contact.
Kinderen die in een gezinshuis opgroeien, hebben altijd te maken met een loyaliteitsconflict. De gezinshuisouders zullen altijd benadrukken dat zij niet de vervanging van de biologische ouders zijn. Het kind hoeft niet te kiezen.
De gezinshuisouders streven ernaar om een positief contact tussen het kind en zijn biologisch systeem te realiseren waarbij de vorm, locatie, frequentie en duur van het contact haalbaar moeten zijn voor alle betrokkenen.